czwartek, 11 sierpnia 2016

Ghost.

Śnił mi się dzisiaj.
Kochałam go przez 5 lat swojego życia, a teraz, gdy już o nim zapomniałam, wrócił.
Nie wiem czy wcześniej to była miłość, ale na pewno go kochałam. On był pierwszym, który tak boleśnie nie zwracał na mnie uwagi, był pierwszym, który ignorował to co czuję. Płakałam wiele razy po nocach, że mnie nie chce, że nie mogę się z niego wyleczyć.
Gdy mi się udało, poznałam mojego pierwszego. Ale teraz z perspektywy czasu sama pytam się siebie czy to faktycznie była miłość czy tylko złudnie podobne do niej pragnienie bycia z kimś, bo bałam (i wciąż boję się) samotności.
Po jego zniknięciu z mojego życia, On znowu przyszedł. Powiedział, że gdy dawno temu chciałam, on także chciał. Ale się bał zaangażować. Mówił już nie o nim i o mnie, ale o nas. O bratnich duszach, o miłości, o ideale. Wyciągałam z niego informacje jak wodę ze starej studni - z wielkim wysiłkiem z małym sukcesem, jakby mówił to wszystko lecz broniąc się rękami i nogami.
Ale ja już nie chciałam w to brnąć. Brnąć kolejny raz, by kolejny raz się rozczarować? Już miałam dość.
Potem poznałam Jedynego. Był, jest i będzie jedynym.
A dzisiaj znowu On. Śnił mi się, mimo tego, że już nie pamiętałam, że istnieje. Tylko dlaczego pojawił się w moich snach?