sobota, 28 grudnia 2013

Past.

Poruszyłam stary kurz
odświeżyłam zapomnienie
rozdrapałam dopiero co zagojone rany
błąd spowodowany przypadkiem
teraz wszystko się odświeża
mimo tego, że nie chcę pamiętać
bo było zbyt dobre
bo dało zbyt dużo pieprzonej nadziei
i odeszło.

Jestem naiwna
łatwowierna
spowodowałam nienawiść
do samej siebie

Czy twarz nienawiści?
Nie widać oczu.
Może jednak?

Dots in time.

monotonia
monotonia
monotonia

Monotonia pożera moje życie. Pożera je w najbardziej monotonny sposób. Kawałek po kawałku. Powoli i spokojnie. Żadnych ekscytacji, uniesień, piękna, cudów...
Choć skłamałabym gdybym powiedziała, że jest tak cały czas. Czasem monotonia krztusi się moim życiem i zaczyna się coś dziać. Gdy spotykam TYCH ludzi, sprawiają, że moje życie choć na chwilę jest dla mnie przyjemne. Przypominam sobie, że jednak nie jest tak źle żyć.

Ale nienawidzę dalej.


niedziela, 22 grudnia 2013

Hate.

Kropla po kropli
tonę w nienawiści
do samej siebie
zbyt dużo widzę
za mocno czuję
czara jest pełna
brzeg jest zbyt wysoko
krztuszę się

Fuck.

Tak bardzo chcę nic nie czuć, tak bardzo chcę być tak naprawdę obojętną na wszystko, co się wokół mnie dzieje. Chcę mieć "wyjebane" na wszystko - na ludzi, na uczucia, na sytuacje, na problemy. 
To wszystko zaczyna mnie dobijać swym ogromem i negatywnymi emocjami jakie za sobą niesie. Dlatego nie chcę czuć. Nie chcę odczuwać. Mogę nawet przestać się uśmiechać.
Byle by nie czuć.
Bo wtedy nie czuć bólu.

sobota, 23 listopada 2013

Rainbow.

Cisza, ja i czas. Dokładnie to znajduje się między czterema ścianami, w których jestem. Jestem tak bardzo obojętna na wszystko to, co z zewnątrz próbuje się do mnie dostać. Wygląda na to, że życie się polepsza. Chcę, żeby się polepszało w ten sposób, przez to i w tym czasie. Chcę żeby nie bolało.


sobota, 16 listopada 2013

Warning.

Czekając na rozwój wydarzeń popijam kawę, która ogrzewa moje ciało od wewnątrz. Lecz jest jeszcze jedna maleńka iskierka, która powoduje ciepło. Nadzieja powróciła, ale wydaje się, że tym razem jest pokładana w dobrej drodze ku przyszłości. Jednak muszę uważać, bo jeden nieostrożny lub zbyt śmiały krok może mnie zgubić. Znów. Znaki mówią, że droga jest dobra, ale znaki można interpretować na różne sposoby... Nie chcę się zgubić. Tym razem to ja rozpoczęłam wędrówkę i nie chcę by to co zrobiłam poszło na marne.
Boję się.
Jest za dobrze jak na to, co zawsze mi się przytrafia. Nie chcę w to uwierzyć, by potem tak bardzo nie żałować. Boję się, że przez przypadkowe powiedzenie kilku słów za dużo, wszystko może runąć. Znasz to uczucie, gdy zawsze kiedy się starasz, wszystko się pierdoli? Mówią mi, to się nie staraj. Łatwo powiedzieć. Zawsze chcę żeby wszystko było jak najlepsze, dlatego się staram. Staram się, bo mi zależy.
Boję się.

niedziela, 10 listopada 2013

Belief.

Wierzę, że gdzieś na świecie jest osoba, która jest moją idealną połówką. Może być w Polsce, w Anglii, w Chinach, na Tajwanie. Najprawdopodobniej nigdy jej nie spotkam. A mężczyzna, z którym będę (jeśli będę), niekoniecznie będzie tą idealną parą. Mogę przez całe życie myśleć, że to jest ten jeden jedyny, a okaże się, że gdzieś tam istnieje człowiek, który jest lepszy niż on.

Ale najprawdopodobniej nigdy się tego nie dowiem. Na świecie żyje 7 miliardów ludzi. Jak wśród nich znaleźć tego idealnego? Niewykonalne...

Again.

- niech On przyjdzie
i mnie przytuli, co?
albo wiesz
na przykład
niech ze mną pójdzie spać
miło będzie
jak się będzie tulił w nocy
może nam byc trochę za ciepło
ale w sumie
dla niego dam radę

- On?
Bóg?
xD 

- nie
taki On
Boga nie ma
jakby był
to byłby dla mnie dobry
i miałabym to czego chcę
ale Boga nie ma
chcę Jego a nie Boga
On jest przynajmniej materialny
choć go nie ma

 - ... Eh, no nie ma.

- przytul mnie

wtorek, 5 listopada 2013

Too much thinking.

Nie mam siły iść dalej bez wsparcia. Nie mam się na kim podeprzeć. Chcę mieć Jego, który powie mi "nie martw się, nie bój się przyszłości, jestem tu."
Przyszłość mnie przeraża. Boję się tego co ma zamiar przynieść, a z drugiej strony łaknę niewiadomej. Potrzebuję zmian, a jednocześnie boję się ich.
Chcę czegoś/kogoś, co/kto da mi siłę. Chcę czegoś/kogoś, co/kto da mi nadzieję, która zaczyna we mnie powoli zanikać. Już nie czuję tego co wcześniej.
Kiedyś było to pragnienie niewiadomego, nowego, czego jeszcze nie dane było mi poznać. Potem nagle przyszło, zupełnie nieplanowane, zaskakujące.
Lecz przeminęło, zniknęło coś co dawało mi siłę do przetrwania. Ale nie mogłam się poddać. Postanowiłam byc silną, niezależną i bezwzględną dla życia.
Jakże bardzo się pomyliłam. Przez krótki okres nawet się udawało, myślałam, że skoro wiem jak to smakuje, nie będę już tego łaknąć.
W jakim wielkim błędzie byłam. Po jakimś czasie, to uczucie wróciło ze zdwojoną siłą. Zaznałam Szczęścia, które ode mnie odeszło.
I przyszło to Uczucie. Zaczęło się dobijać do moich drzwi, aż w końcu wpadło nieproszone, wymazując ze mnie wszystko oprócz Pragnienia.
Zaczęłam pragnąć spowrotem tych cudownych rzeczy, bo wiem jak wspaniale smakują, jakie są genialne i jakie szczęście mi dają.
Jednak Uczucie sprowadziło Pustkę i Pragnienie. Nadchodzą falami, raz uczucie pustki, raz chcę otrzymać. Na przemian nic nie czuję i cholernie pragnę.
Nie wiem co jest gorsze. Wewnętrzna pustka? A może pragnienie czegoś, co nie jest dane Ci posiadać? Właśnie na te dwa uczucia składa się moja egzystencja.
Szukam ciągle Tego, lecz nie potrafię/nie mogę Tego znaleźć. Szukam w różnych miejscach licząc na znak, ze może to jest to, czego tak bardzo potrzebuję.
Ale ciągle ponoszę klęskę za klęską. To ze mną jest cos nie tak, czy ze światem? Nie potrafię już wytrzymać kolejnych porażek. One niszczą mnie od środka.



poniedziałek, 4 listopada 2013

Pain.

Idę. Ostre kamienie ranią moje stopy. Z każdym krokiem zostawiam za sobą coraz więcej krwi. Brnę dalej w beznadzieję, nie okazując bólu, nie pokazując jak cierpię. Wiatr zwiewa mi włosy otulając delikatnym podmuchem twarz, jakby chciał głaskając ją, dodać mi otuchy. Lecz potem wzmaga się przebijając przez każde włókno sukienki, odkrywając swoje prawdziwe oblicze. Nieokiełznany uderza we mnie raz po raz, czyniąc moją drogę coraz trudniejszą. Stopy bolą coraz bardziej. Między drzewami słychać miarowe oddechy wilków, które wyczuły krew. Czuwają, czekając na moment dogodny do ataku.

niedziela, 3 listopada 2013

Falling.

Codziennie spadam coraz niżej. Nikt mnie nie łapie. Pustka i ciemność zdają się powiększać i wchłaniać mnie coraz bardziej. Nikt mnie nie chce złapać. Zatracam się w sobie coraz bardziej, a mroczne chwile nastają coraz częściej. Nikt mnie nie złapie. Przestaję doznawać wyższych uczuć, przestają dla mnie istnieć. Są nieosiągalne. Nie mam w sobie nic.



środa, 30 października 2013

Tabula rasa.

Czuję życie. Ale nie czuję, że żyję. Cała radość życia wydaje się wyparowywać, bo nie ma jej z kim dzielić. Kolejne dni zdają się być puste, przstaję doznawać prawdziwej radości. Bo jednak są jej różne rodzaje. Pseudoradość, to te najgłupsze rzeczy, które sprawiają, że z gardła wydobywa się dźwięk, który idzie poźniej w zapomnienie, bo głowa znów zajęta jest pustką... Ja łaknę tej prawdziwej radości. Szczerej, wydobywającej się wprost z serca, która wprawia ciało, umysł i ducha w stan niewypowiedzianej ekstazy. Chcę czuć, że każdy dzień jest inny. Że mam się z kim cieszyć. Że spowrotem zaczynam pisać swoją własną historię... Lecz na razie - monotonia, biel, pustka. Myślę, że gdybyś mnie zabił, nie poczułabym różnicy.


niedziela, 27 października 2013

Mix.

Pusta, znudzona, napalona, nieżywa, cierpąca, żyjąca, samotna, opuszczona, chcąca, pragnąca, podniecona, zimna, wyrachowana, schowana, ukrywająca się, zamaskowana, mokra, płacząca, leniwa, łaknąca, niecierpliwa, niewierząca, tracąca, zwierzęca, zła...to ja?

sobota, 26 października 2013

I am (not).

Metafora, parafraza, epitet, oksymoron, porównanie, uosobienie, onomatopeja, alegoria, symbol, eufemizm, groteska, ironia, neologizm, paradoks, wulgaryzm, synonim, pleonazm.
Nic mnie nie opisze.
Nie znajdziesz odpowiednich słów.
Nie będzie dobrych dźwięków.

Bo nie istnieję.
Bo jestem niczym.
Bo nie chcę być.
Bo tak.

czwartek, 24 października 2013

Crazy.

1 ja

Zachód Słońca. Ochota, żeby uciec daleko. Żeby na końcu drogi wpaść w ramiona osoby, która ma to coś, które uwielbiasz. Wiesz o co mi chodzi. Tak. Czujesz to całym sobą. Pragniesz jak ja. Pragniesz wolności wypełnionej związaniem. Taaak... Też to czujesz. Znasz to uczucie.

2 ja

On? A może on? Skąd wiesz czy tak? Dlaczego przypuszczasz, że nie? Wiedziałaś, że coś wskazywało na to, że tak, ale to zignorowałaś? Błędy, błędy, gmatwanie w myślach i osądach. Pomoc się przydaje, ale to Ty decydujesz. Mądrze? Głupio? Twoja sprawa.

3 ja

Zachód i wschód. Koniec i początek, Coś musi się skończyć, żeby coś mogło się zacząć. Początki są trudne? Zakończenia są ciężkie? Pff, pierdolisz, bo nie możesz się wziąć za siebie. Ale czy nie widzisz sam, że nie idzie? To Twoja wina! Natłok myśli. Walka w środku.

4 ja

Spójrz na mnie. Zobacz mnie. Chcę cię. Brzuch, śmiech, usta, słowa, ręce, smutek, ramiona, głos, twarz... Zobacz mnie. Chcę zobaczyć Ciebie. Daj mi to. Chcę. Jesteś piękny. Wszędzie. Pragnienie. Brak. Dlaczego? Bo tak.

poniedziałek, 14 października 2013

Hope is murder.

Nadzieja jest mordercą.
Nadzieja boli.
Nadzieja jest katem.

Pokładam za dużo nadziei w ludziach, których poznaję. Nadzieja skłania mnie do tego, żeby wierzyć w lepsze jutro, ale za każdym razem spotyka mnie zawód. Za każdym razem "robię sobie nadzieję" i za każdym razem wszystko okazuje się fiaskiem.

Ale nie potrafię zmienić mojej  natury, nie potrafię działać wbrew niej, bo ja i nadzieja staliśmy się jednym. Ona mnie niszczy, zabija, ale wciąż we mnie tkwi, bo ja nie potrafię się jej pozbyć.

poniedziałek, 7 października 2013

Mind.

To samo
wciąż
w mojej głowie
siedzi
nie chce dać spokoju
pyta mnie
czemu?
dlaczego?
moja wina?
twoja?
ja nie myślę o tym
ale myślę
myślę by nie myśleć
chcę by było wszysko jasne
nie ciemne, mroczne i zamazane
owiane tajemnicą
cierpliwością
nie jestem cierpliwa
chcę brać garściami
ale ucieka jak piasek przez palce
chcę Cię!

niedziela, 6 października 2013

Self esteem.

"I may be dumb,
but I'm not a dweeb.
I'm just a sucker with no self esteem!"

Jestem wszystkim - jestem nikim.
Jestem wspaniała - jestem beznadziejna.
Jestem piękna - jestem brzydka.
Jestem miła - jestem okrutna.
Jestem kochana - jestem nianawidzona.
Jestem cudowna - jestem obrzydliwa.
Jestem radosna - jestem smutna.
Jestem dobra - jestem zła.


"Well I guess, I should stick up for myself,
but I really think it's better this way.
The more you suffer,
The more it shows you really care.
Right? Yeah!"



niedziela, 29 września 2013

Just let me sleep.

Miewam momenty, w których nie mam ochoty na nic. Tylko zasnąć i czekać na wybawienie. Czekać na lepszy czas, miejsce, ludzi, uśmiech. Nie mam ochoty rozmawiać, nic mnie nie cieszy.
Czuję pustkę. Płaczę, bo nie mam po co płakać. Nie tęsknię, ale czuję się pusta. Wyprana z emocji. Czasem.
Śmierć zagląda w moje oczy, ale usiłuję na nią nie patrzeć, bo w głębi nie chcę się z nią spotkać. Jeszcze nie teraz.

wtorek, 17 września 2013

Prosta.

Wychodzę na prostą i przestaję się gubić.
Chcę brać garściami z życia.
Chcę być znowu szczęśliwa.
Chcę czuć, że żyję.

Ale nie mogę zachłysnąć się życiem.

sobota, 14 września 2013

Freak.

myśli na uwięzi
nie daj popłynąć
nie wypuść potwora
nie może zawładnąć
kłótnia
spory
rozerwana na strzępy
ścięgna myśli
kości samotności
pozbieraj mnie
poskładaj
ciało oddycha
wnętrze jest stłuczone
plastry nie wystarczą

Medal.

Dwie strony
z jednego powstały
nieustannie przeciw sobie 
walczą.

Sztylet w serce
nóż w plecy
rozwerane w emocjach
rozerwane w pragnieniach.

Mijają słowa
mijają zdania 
lecz czas jest niewypowiedziany
bo walka trwa.

Żadna nie dominuje
żadna nie chce ustąpić
twoja głowa pęka
z niemożności.

wtorek, 10 września 2013

Bible.

"Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje."

I don't understand.

Taka ja jestem dziś zmęczona
Tak mi dzisiaj bardzo źle
Proszę weź mnie do doktora
Proszę weź uratuj mnie
Taka ja jestem dziś zmęczona
Tak mi dzisiaj bardzo źle
Już nie mogę, ja umieram
Już nie mogę, nie!
[...]
Nie ogarniam, Jezus Maria,
Nie ogarniam, nie
Zamiast głowy wieża ciśnień
Zamiast jednej głowy – dwie
Nie ogarniam Jezus Maria,
Nie ogarniam, nie
Ściana płaczu, ściana śmiechu
Zamiast jednej ściany – dwie


niedziela, 8 września 2013

The story about well and river.

Dawno temu, daleko stąd płynęła rzeka. Wartka, energiczna, która zawsze była bogatym potokiem. Na jej końcu stworzono studnię głęboką i skalistą. Woda wlewała się do studni, a poziom wody w niej, jakimś magicznym sposobem zawsze był taki sam, zawsze wysoki. Studnia była szczęśliwa, że rzeka daje jej wodę.
Jednakże pewnego dnia rzeka pomyślała, że może ulży studni, bo pewnie trzymanie takiej ilości wody w sobie jest ciężkie. Ukształtowała więc z siebie stworzenie, któremu ciężko było żyć bez wody, bo nadal było tym samym z rzeką. Studnia chętnie dawała wodę, stworzenie nie musiało się męczyć by z niej ją zabrać. 
Jednak w którymś momencie rzeka i stworzenie zauważyły, że wody w studni cały czas ubywa, z dnia na dzień jest jej coraz mniej. Rzeka zdwoiła swoje wysiłki i wlewała jej coraz więcej w studnię, w tej jednak nic się nie zmieniało. Po pewnym czasie stworzenie nie mogło bez wysiłku wyciągnąć wody, zawsze się przy tym męczyło, a i skutki jego starań były marne.
Rzeka postanowiła coś z tym zrobić.

Jednak nie wiem co było dalej. Nikt nie wie co będzie dalej. Okaże się czy studnia zrozumie co rzeka chce przez to powiedzieć.
Morze metafor.
Potok myśli.
Rzeka słów.
Strumień zwiątpienia.
Pragnienie wody.

piątek, 6 września 2013

Waiting.

Ciągle czekam
na słowo
na dotyk
na ciepło
na brak deszczu w mojej głowie
na czas
na już
na słodycz
na dostępną jego stronę.

Walczyć
o słowo
o dotyk
o ciepło
o brak deszczu w mojej głowie
o czas
o już
o słodycz
o dostępną jego stronę?

Po co
i tak nie wygram
bo wszystko jest ważne
ja jestem
po prostu
i czekam.


piątek, 30 sierpnia 2013

Metaphores.

Niepielęgnowany kwiat więdnie.
Wypowiadane słowa nie napiszą historii.
Przyjemność nie jest głęboka.
Płomień w oczach gaśnie bez życia.
Niedbale zacumowany statek odpłynie.
Brak drewna w ognisku powoduje wypalenie.
Istota bez powietrza ginie.
Słaby proszek nie wypierze plam.
Niedokręcone śruby powodują zepsucie maszyny.
Niepielęgnowane uczucie umiera.

środa, 28 sierpnia 2013

Invisible.

Jest, ale tak jakby go nie było.

Był dla mnie na chwilę.
Nie było go dla mnie na długo.

Jeszcze się nie pojawił.
Czy ma zamiar?

Jest, ale go nie ma.

Powinien być bardziej niż inni.
A to inni są bardziej niż on.

Mówi, że zawsze jest.
Ale jakby niewidzialny.

Jest, ale czy dalej go nie będzie?

Wyczekiwanie na niego.
Z nadzieją, że nadejdzie.

Szukanie, nawoływanie.
Bezskuteczne metody.

wtorek, 27 sierpnia 2013

Amour.

Miłość to jest dzikie zwierzę
Wietrzy cię i tropi cię
Zagnieżdża się w pękniętych sercach
Na łów idzie z pocałunkiem i przy świecach

Pewnie wsysa się w twe usta
Przejścia drąży poprzez żebra
Spada miękko niczym śnieg
Wpierw gorąca, potem zimna,
Na końcu sprawia ból

Miłości, miłości
Wszyscy chcą ciebie poskromić
Miłości, miłości
A kończą między twymi kłami

Miłość to jest dzikie zwierzę
Ona gryzie, drapie i tratuje
Trzyma mnie tysiącem ramion
Wlecze mnie w miłosne gniazdo

Zżera mnie ze skórą i włosiem
A wypluwa dzień lub rok potem
Spada miękko niczym śnieg
Wpierw gorąca, potem zimna,
Na końcu sprawia ból

Miłości, miłości
Wszyscy chcą ciebie poskromić
Miłości, miłości
A kończą między twymi kłami

Miłości, miłości
Wszyscy chcą ciebie poskromić
Miłości, miłości
A kończą między twymi kłami

Miłość to jest dzikie zwierzę
Ona gryzie, drapie i tratuje
Trzyma mnie tysiącem ramion
Wlecze mnie w miłosne gniazdo

Zżera mnie ze skórą i włosiem
A wypluwa dzień lub rok potem
Spada miękko niczym śnieg
Wpierw gorąca, potem zimna,
Na końcu sprawia ból

Miłości, miłości
Wszyscy chcą ciebie poskromić
Miłości, miłości
A kończą między twymi kłami

Miłość to jest dzikie zwierzę
Ty w jej sidła właśnie kroczysz
Patrzy tobie prosto w oczy
Zaczaruje gdy jej wzrok napotka cię

Miłość

Miłość to jest dzikie zwierzę
Ty w jej sidła właśnie kroczysz
Patrzy tobie prosto w oczy
Zaczaruje gdy jej wzrok napotka cię


Tired.

Jestem zmęczona.
Zmęczona czekaniem, monotonią życia, niespełnieniem.
Brakiem celów, motywacji, autorytetów.
Zmęczona tępotą wokół, fałszywością, niezrozumieniem.

a gdyby tak
zasnąć snem wiecznym?
a gdyby tak
położyć się, zamknąć oczy, uspokoić serce
a gdyby tak
już się nie obudzić?
nie będzie zmęczenia
nie będzie braku
nie będzie "nie-"

Czy znajdę powód by nie zasnąć?
Czy ktoś/coś da mi energię, by nie czuć zmęczenia?
Czy ktoś chce położyć się koło mnie, patrzeć w moje oczy i sprawić by serce zaczęło bić szybciej i mocniej?

szukać powodów
szukać kogoś
szukać czegoś?
czekać
wciąż i wciąż
aż ten ktoś
aż to coś
znajdzie w końcu mnie?
czekać
okaże się wtedy
czy jestem dla kogoś
czy jestem dla czegoś
warta niezasypiania
czekanie męczy
szybciej zasnę

środa, 14 sierpnia 2013

Latent.

Nie mogę znieść Twojego widoku
Nie mogę znieść tego, przez co musiałem przez Ciebie przejść
Twoje życie jest kłamstwem, które będziesz ukrywać
Czy takie okropne jest Twoje wnętrze?

Nie mogę znieść myśli o Tobie
Nie mogę znieść wszystkich rzeczy, które robisz
Dlaczego starasz się usprawiedliwiać?
Jesteś po prostu zbyt przestraszony by być sobą

Niech, to wszystko odejdzie

Patrzę na Ciebie, wszystko co widzę, to człowiek zbyt przestraszony by naprawdę być sobą.

Nie mogę znieść tego, przez co musiałem przez Ciebie przejść
Nie mogę znieść myśli o Tobie
Ukryte kłamstwa, które ukrywasz
Czy takie okropne jest Twoje wnętrze?

Niech, to wszystko odejdzie

Patrzę na Ciebie, wszystko co widzę, to człowiek zbyt przestraszony by naprawdę być sobą.

Tak bardzo starasz się być pożądanym. Złe emocje czynią Cię odsłoniętym
Myślę, że bycie człowiekiem polega na jednej rzeczy. Byciu sobą, wtedy ze wszystkim sobie poradzisz
Jesteś zbyt przestraszony by naprawdę być kimś, kto nie jest fałszywy, kto się tym nie przejmuje.
Bądź sobą, wtedy ze wszystkim sobie poradzisz.

Oszustwo!

Oszukuj, pożałujesz tego, pożałujesz tego!

Niech, to wszystko odejdzie



Zastanawiałeś się kiedyś czy naprawdę jesteś sobą? Czy jesteś kimś za kogo się postrzegasz? Czy siedzi, ukrywa się w Tobie coś, o czym nie masz pojęcia? Czy robisz czasem rzeczy, których nie potrafisz wytłumaczyć, uzasadnić?

poniedziałek, 29 lipca 2013

Sadness.

Brak.
Smutek.
Żal.
Cierpienie.
Ból.
Samotność.
Łzy.
Pustka.

Brak.
Smutek.
Żal.
Cierpienie.
Ból.
Samotność.
Łzy.
Pustka.



Fall of Humanity

Byłam dziś w miejscu, w którym przez pewien okres czasu gromadzi się bardzo dużo ludzi. Ale nie chcę mówić o pobycie...
Patrzyłam na ludzi zgromadzonych w tym miejscu. I przeraziłam się.

Widziałam ludzi, którzy w tym roku wchodzą do mojej szkoły. Bolało.

W szkole, wśród ludzi dwa lata starszych ode mnie, można znaleźć pełno osobliwości, ludzi, którzy odróżniają się od innych, którzy nie są tacy jak wszyscy i przy tym nie wywyższają się i potrafią porozmawiać z każdym niezależnie czy jest ładny czy nie. Czy jest bogaty, czy nie.

Wśród ludzi rok starszych ode mnie są te osobliwości, ale jest ich mniej. Z większością da się porozmawiać, niektórzy jednak są bardzo zamknięci. Rozpoczyna się podział na grupy.

Mój rocznik? Mało osobliwości. Podział ludzi na bogatych i ładnych i resztę hołoty. Odróżniasz się od innych? To źle! Na pewno nie zostaniesz popularny w szkole, nawet o tym nie myśl. Może z wyjątkami.

Młodsi o rok bądź dwa?... Przerażam się. Ludzie bez polotu, bez fantazji. Jeśli nie jesteś ładny i bogaty lub nie masz znajomości jesteś nikim. Wyfiokowane paniusie, "stare młode", dorastające pedałki, nie wiadomo czy to chłop czy baba, onedirectioners, beliebers i wiele, wiele innych chodzących katastrof... Wyjątki? Są, ale nie usłyszysz o nich inaczej niż w negatywnym świetle. Jeśli w ogóle o nich usłyszysz.

Boję się świata. Boję się tego do czego on zmierza. Czy tylko ja tak to widzę?
Nawet jeśli będę apelować do ludzi, to i tak nikt mnie nie będzie chciał słuchać. Chociaż jeden "sukces" mam za sobą. Nauczyłam kogoś patrzeć w mój sposób na świat. Jeden człowiek nawrócony. Ale ile jeszcze do końca...


wtorek, 23 lipca 2013

Suka.

Czy człowiek powinien być traktowany jak pies?
Czy jednak ludzie zasługują na ludzkie traktowanie?

Są ludzie, którzy na ludzie traktowanie nie zasługują. To mordercy, ludzie organizujący ludobójstwa, pedofile i podobni im ludzie.
Ale czy innych ludzi można traktować jak psa?

Pies, który lekko pogryzł Panią.
Dokuczała mu.
Został ukarany.
Zbity.
Uciekł.
Ale nie chcę wrócić jak Lessie.
Bo nie mam do kogo.
Nie kocha swojej Pani.
Zgubił dom.
Szuka nowego.
Czy ktoś mnie przygarnie?

Pani jest suką.


sobota, 13 lipca 2013

Circles.

Kolejny wieczór.
Kolejna samotność.
Kolejny brak.
Kolejna bezsilność.

Zataczanie kręgów. Zjawisko częste w moim życiu.

Co teraz?
Szukam siły.
Myślisz, że jej nie masz?
Oczywiście, że mam.
To czemu jej szukasz?
Bo czasem jestem bardzo nisko.
Przecież nie upadłaś, nic się nie stało!
No właśnie. Nic się nie stało. Leżę, bo bezsilność.

Sprzeczność.
Mieć siłę i jej nie mieć.
Mieć kogoś i być samotnym.
Upaść, ale ciągle stać.

Daj siłę, którą mam.
Daj kogoś, kogo mam.
Pomóż wstać, choć stoję.

I tak kocham. Zawsze.

Dasz?



(Un)comprehensible.

Siedzę i rozmyślam nad przyszłością, a obiecałam sobie, że nie będę tego robić. Wiem, że nie mogę przed nią uciec. Ale po prostu się jej boję. Boję się tego, co może przynieść. Dlatego nie chcę o niej myśleć, żeby się potem głęboko nie rozczarować. Tylko że takie myśli są nieuniknione i niestety przychodzą samoistnie.

Wydaje mi się, że kocham do tego stopnia, że nie potrafiłabym poradzić sobie bez niego miłości. Dlatego ciężko mi kiedy go nie ma obok. Jest, ale go nie ma. Nie ma go bardziej niż zwykle

Wiem, że mentalnie jest zawsze ze mną, że zawsze jest ze mną jego miłość. Lecz są momenty gdy mentalność, psychika i uczucia to trochę za mało. To prawda, są najważniejsze, ale czasem brakuje tej dopełniającej wszystko fizyczności, która jeszcze bardziej pozwala poczuć tamte trzy sfery.

Gdy mnie przytula czuję się bezpieczna.
Gdy trzyma za rękę czuję zaufanie.
Gdy całuje czuję miłość.
Gdy dotyka czuję obopólne oddanie.

Wszystko się łączy.

Najgorsza jest ta bezsilność. Bezsilność pochodząca ze świadomości, że nie jestem w stanie nic zrobić z tą samotnością. I przez to zaczynam myśleć o nim miłości. A stąd krótka droga do przyszłości.

I zatacza się kolejne błędne koło. Trochę ich za dużo.