Music.

Jesteś dla mnie jak pięciolinia,

każda nuta twojego ciała

jest najsłodszym dźwiękiem. 

Twoje oczy wzruszającą melodią,

włosy cichym falującym brzmieniem,

bicie serca rytmem, z którym chce iść przez życie.

- On.

Alienacja.

Samotnie mi dzisiaj. Skończyło się coś, co trwało trzy lata. Ale czy miało co trwać? Niezwiązana z żadną grupą znajomych, z żadnymi ludźmi lecz z każdym po trochu, mogę mówić, że skończyło się "coś"?
Siedząc przed laptopem z długopisem w dłoni, zapełniając kolejne kratki na kartkach przeżyciami Antygony, Edypa i innych postaci, rozmyślam.
Niby tak blisko, a jednak do każdego z nich jest mi tak daleko. Oni nie chcą? Ja nie chcę? Nie pasuję do nich naprawdę, czy to tylko moje wyobrażenie? Może odosabniam się od nich sama? Może to ja nie chcę się zbliżać, nie chcę się angażować?
Zostałam dzisiaj sama. Z wyboru? Z przymusu? Czuję się wśród nich obco, jak piąte koło u wozu. Jakby nie pasowała do żadnych ludzi.
Szczególnie do tych, z którymi spędziłam trzy lata życia.

Gdy w Twoich ustach

Gdy w twoich ustach z nieukojem 

Szukam twojego serca woni, 

Chciałbym cię zgnieść w objęciu mojem, 

Zawrzeć jak ptaka w mojej dłoni. 

I ściskam twe najsłodsze ciało

Śniąc, bym, pijany szczęścia trunkiem, 

Mógł pokryć ciebie całą, całą, 

Jednym jedynym pocałunkiem.

Leopold Staff